Rozdział 33.

Możecie mnie zabić, jeżeli macie taką ochotę, nie przeszkodzę wam w tym.

Tak, to jest wszystko, co udało mi się wyskrobać w ciągu tego miesiąca, pozdrawiam.

Statek sunął spokojnie po wodzie, wypełniony tysiącem ludzi, którzy chcieli dostać się do Nowego Jorku. Snape po raz kolejny został zmuszony do wyjścia z ich kabiny i wraz z dwoma niewiarygodnie irytującymi dziewczynami siedział w niewielkiej, zatłoczonej kafejce na pokładzie. Gorąca czekolada co prawda nie była tu tak dobra, jak ta pani Weasley, lecz nie mogli wybrzydzać, znając już smak tutejszej kawy.

Hermiona przeciągnęła się i oparła wygodniej na krześle. Było tu trochę zimno i tłoczno, na dodatek nie pachniało zbyt ładnie, a pod blatem przyklejone były gumy, lecz spędzanie czasu tutaj było znacznie lepszą opcją, niż siedzenie w zamkniętym pokoju o dwóch łózkach, metalowych ścianach i wysłuchiwanie narzekań Snape'a.

Ginny wyglądała na odprężoną, głowę opierała o ścianę, raz na jakiś czas upijając trochę czekolady z kubka. Czuła, że powoli zaczyna radzić sobie ze wszystkimi sytuacjami minionych miesięcy. Zrozumiała, jak ważna dla wszystkich była ta wojna i w tym momencie gotowa była poświęcić wszystko i wszystkich, żeby unicestwić Voldemorta. Wspólne dobro i te sprawy.

Snape, choć sprawiał wrażenie mocno poirytowanego i ciągle wkurzonego, tak naprawdę na swój pokręcony sposób był zadowolony z tej wycieczki. Siedział sobie w jakiejś ohydnej kafejce, na łajbie pełnej mugoli i jedynymi osobami, o które musiał się teraz martwić, były te dwie dziewczyny.

Nie. Stop. Wróć. On się o nikogo nie martwił, on...

No właśnie, co? Odkąd tu jest nie może zrozumieć, co zmusza go do ciągłej walki. Troska o tych ludzi? No błagam, Severus Snape o nikogo się nie troszczy. Kompleks bohatera? To też odpada, ci z czarnymi szatami byli z reguły po złej stronie. Tylko oni też myśleli, że robią dobrze. Z reguły. Ale o czym to... Aha, no tak. Uczucia. Pff, co za prymitywna rzecz. I do jakich rzeczy to ludzi zmusza! Może do przemyśleń tak głupich, jakie on ma teraz. Czy to oznacza, że on ma uczucia? Dobre sobie, taki zimnokrwisty sukinsyn nic nie czuje! A przynajmniej taką miał nadzieję.